มี หุ้น ตัวเลือก เรื่อง การ Fica ภาษี

สต๊อกสินค้าที่ถูก จำกัด : ภาษีเมื่อไรและอย่างไรการให้หุ้นหรือหุ้น RSUs ที่ถูกหักภาษีจะเป็นอย่างไรระยะเวลาในการเก็บภาษีแตกต่างกันไป คุณต้องเสียภาษีในขณะที่ข้อ จำกัด ในการหมดอายุหุ้น กรณีนี้เกิดขึ้นเมื่อคุณพอใจกับข้อกำหนดในการมีส่วนได้เสียและมั่นใจว่าจะได้รับหุ้น (กล่าวคือไม่มีความเสี่ยงใด ๆ ที่จะต้องริบ) รายได้ที่ต้องเสียภาษีของคุณคือมูลค่าตลาดของหุ้นในขณะนั้นหักด้วยจำนวนเงินที่จ่ายสำหรับหุ้น คุณมีรายได้ค่าชดเชยภายใต้ภาษีของรัฐบาลกลางและการจ้างงาน (ประกันสังคมและ Medicare) และภาษีของรัฐและท้องถิ่น จากนั้นจะขึ้นอยู่กับการหักเงินค่าแรงเสริมที่ได้รับมอบอำนาจ (ดูคำถามที่พบบ่อยที่เกี่ยวข้องสำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับการหักภาษีและวิธีชำระเงิน) หากคุณมีหน่วยงานที่ จำกัด การถือหุ้นการเก็บภาษีจะคล้ายคลึงกันยกเว้นคุณไม่สามารถทำการเลือกตั้ง 83 (b) (กล่าวถึงด้านล่าง) เพื่อเก็บภาษีได้ กับ RSUs คุณจะถูกหักภาษีเมื่อหุ้นถูกจัดส่งถึงคุณซึ่งเกือบจะตลอดเวลาที่ได้รับใบอนุญาต (แผนบางส่วนเสนอให้เลื่อนการจัดส่งหุ้น) ดูรายละเอียดในหัวข้อ RSUs ตัวอย่าง: คุณได้รับหุ้นที่มีข้อ จำกัด จำนวน 4,000 หุ้นซึ่งมีการปล่อยตัวในอัตรา 25 ปี คุณไม่ต้องเสียเงิน ราคาหุ้นที่ได้รับ: 18. ราคาหุ้น ณ วันที่ 1: 20 (1,000 x 20 20,000 ของรายได้ปกติ) ราคาหุ้นในปีที่สอง: 25 (25,000) ราคาหุ้นในปีที่สาม: 30 (30,000) ราคาหุ้น ณ ปีที่สี่: 33 (33,000) ปีนับจากวันให้สิทธิ์ราคาหุ้น ณ วันที่ให้สิทธิรายได้รวมภาษีของคุณคือ 108,000 การเพิ่มรายได้แต่ละครั้งของเงินจำนวนนี้ต้องเสียภาษีและหัก ณ ที่จ่ายในแต่ละวันที่ได้รับสิทธิ สองปีหลังจากหุ้นล่าสุดคุณขายหุ้นทั้งหมด ราคาหุ้นที่ขายอยู่ที่ 50 (200,000 สำหรับจำนวน 4,000 หุ้น) การเพิ่มทุนของคุณคือ 92,000 (200,000 ลบ 108,000) สำหรับไดอะแกรมที่อธิบายไว้ซึ่งแสดงวิธีรายงานการขายนี้ในการคืนภาษีโปรดดูที่การรายงานการขายสต็อกสินค้าของ บริษัท ในศูนย์ภาษี อีกทางเลือกหนึ่งคือคุณสามารถทำการเลือกตั้งมาตรา 83 (b) กับ IRS ภายใน 30 วันนับจากวันมอบทุน (ทางเลือกนี้ไม่สามารถใช้กับหน่วยหุ้นที่มีการ จำกัด ได้) ซึ่งหมายความว่าคุณต้องจ่ายภาษีให้กับมูลค่าของสต็อคที่ให้โดยเริ่มจากระยะเวลาการถือครองกำไรเพื่อขายต่อในภายหลัง หากหุ้นไม่เคยถูกตัดสิทธิ์เพราะคุณออกจาก บริษัท คุณจะไม่สามารถกู้คืนภาษีที่คุณจ่ายให้กับคุณได้ สำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง 83 (ข) โปรดดูบทความที่เกี่ยวข้อง ตัวอย่าง: ด้วยข้อเท็จจริงของตัวอย่างก่อนหน้านี้: คุณทำการเลือกตั้ง 83 (b) ตามเวลาที่กำหนด เมื่อได้รับเงินช่วยเหลือคุณมีรายได้ปกติ 72,000 (4,000 x 18) และหักภาษี ณ ที่จ่าย เมื่อคุณขายต่อคุณมีเงินทุนเพิ่มขึ้น 128,000 (200,000 ลบ 72,000) ในทางตรงกันข้ามกับการไม่ทำการเลือกตั้งในตัวอย่างก่อนหน้าการเลือกตั้ง 83 (ข) ช่วยให้คุณสามารถแปลงรายได้ 36,000 รายให้เป็นกำไรจากการได้รับเงินภาษีต่ำได้: 128,000 92,000 ของการเพิ่มทุนในตัวอย่างก่อนหน้าบวก 36,000 รายซึ่งเป็นรายได้ตามปกติที่ได้รับสิทธิ โดยไม่มีการเลือกตั้ง 83 (ข) 36,000 คือการแข็งค่าของราคาหุ้นตั้งแต่วันที่ให้สิทธิ์จนถึงวันที่ได้รับเสื้อ นอกจากนี้คุณยังสามารถรับเงินปันผลที่มีหุ้น จำกัด เงินปันผลจะต้องเสียภาษี (การรักษาภาษีจะถูกกล่าวถึงในคำถามที่พบบ่อยอื่น ๆ ). ข้อบังคับของ Federal Insurance Contributions Act (FICA) และการโอนเงินค่าชดเชยการหย่าร้างสำหรับการหย่าร้าง คำตัดสินนี้สรุปได้ว่าตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรองและค่าตอบแทนรอตัดบัญชีที่ไม่ได้รับการคัดเลือกที่โอนย้ายโดยพนักงานไปยังเหตุการณ์การสมรสของคู่สมรสเดิมในการหย่าร้างจะต้องเป็นไปตามพระราชบัญญัติการประกันผลงานของรัฐบาลกลาง (Federal Insurance Contributions Act) (FICA), Federal Femployment Act (FUTA) และการหักภาษีเงินได้นิติบุคคล เท่าที่เก็บไว้โดยพนักงาน การพิจารณาคดียังมีข้อกำหนดเกี่ยวกับการรายงานที่เกี่ยวข้องกับการจ่ายค่าจ้าง แจ้งการเปลี่ยนแปลง 2002-31 (1) ผลกระทบต่อการเก็บภาษีภายใต้พระราชบัญญัติการคุ้มครองผลประโยชน์ของรัฐบาลกลาง (Federal National Insurance Contributions Act) (FICA), พระราชบัญญัติภาษีการว่างงานของรัฐบาลกลาง (FUTA) และการเก็บภาษีเงินได้ตามแหล่งเงินค่าจ้าง (หักภาษีเงินได้) ของการโอนกรรมสิทธิ์ใน (2) การรายงานเกี่ยวกับรายได้และค่าจ้างที่เหมาะสมเกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดและค่าตอบแทนที่ไม่ได้รับการยกเว้นคุณสมบัติที่โอนไปให้กับเหตุการณ์การสมรสของคู่สมรสเดิมในการหย่าร้างข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการหย่าร้าง เป็นเช่นเดียวกับในรายได้ Rul 2002-22, 2002-1 C. B. 849 และปรับปรุงใหม่เพื่อความสะดวก ก่อนที่จะมีการหย่าร้างในปีพ. ศ. 2545 A และ B แต่งงานกับบุคคลที่อาศัยอยู่ใน State X ซึ่งใช้วิธีการรับเงินและการเบิกจ่ายเงิน A ใช้โดย Corporation Y ก่อนที่จะมีการหย่าร้าง Y ได้ออกตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดให้เป็นส่วนหนึ่งของการชดเชย A 8217s ตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดไม่ได้มีมูลค่าตลาดยุติธรรมที่สามารถคาดการณ์ได้ตามความหมายของนิกาย 1.83-7 (b) ของกฎภาษีเงินได้ในเวลาที่กำหนดให้กับ A และทำให้ไม่มีรายได้รวมอยู่ในรายได้ขั้นต่ำของ A 8217s ในส่วนที่เกี่ยวกับตัวเลือกเหล่านั้นในขณะที่ได้รับทุน Y ถือสองโครงการกองทุนสำรองเลี้ยงชีพที่ไม่ได้รับการผ่อนปรนโดยที่ A ได้รับสิทธิในการได้รับการชำระเงินภายหลังการจ้างงานจาก Y ภายใต้แผนชดเชยการผ่อนผันผู้เข้าร่วมโครงการจะได้รับเงินตามยอดเงินคงเหลือของบัญชีบุคคลธรรมดาที่ระบุไว้ในหมวด 31.3121 (v) (2) -1 (c) (1) (ii) ของข้อบังคับเกี่ยวกับภาษีการจ้างงาน เมื่อถึงเวลาหย่า A 8217s จาก B A มียอดคงเหลือในบัญชี 100 เท่าภายใต้แผนดังกล่าว ภายใต้แผนการจ่ายผลตอบแทนรอการตัดบัญชีที่สองที่ดูแลโดย Y ผู้เข้าร่วมโครงการมีสิทธิได้รับผลรวมเดี่ยวหรือการชำระเงินเป็นรายงวดหลังจากแยกจากบริการตามสูตรที่สะท้อนถึงปีที่ทำการให้บริการและประวัติการจ่ายค่าตอบแทนกับ Y เมื่อถึงเวลาหย่า A 8217s จาก B A ได้รับสิทธิในการได้รับการชำระเงินรวมเพียงครั้งเดียวที่ 50 เท่าภายใต้แผนดังกล่าวหลังจากสิ้นสุดการจ้างงานของ A 8217 ด้วย Y สิทธิตามสัญญาในปี ค. ศ. 8217 สำหรับผลประโยชน์ทดแทนรอตัดบัญชีภายใต้แผนดังกล่าวไม่ได้ขึ้นอยู่กับผลการดำเนินงานของยุค 8217 ในการให้บริการในอนาคตสำหรับ Y ภายใต้กฎหมายของรัฐ X ตัวเลือกหุ้นและสิทธิการชดเชยรอตัดบัญชีที่คู่สมรสได้รับในระหว่างการสมรสเป็นทรัพย์สินสมรสซึ่งอยู่ภายใต้การแบ่งแยกอย่างเท่าเทียมกันระหว่างคู่สมรสในกรณีที่มีการหย่าร้าง ตามข้อตกลงการฟ้องคดีที่ถูกรวมอยู่ในคำพิพากษาเกี่ยวกับการหย่าร้างของตน A ได้โอนไปยัง B (1) หนึ่งในสามของตัวเลือกหุ้นที่ไม่ได้เป็นผู้ออกโดย A (2) สิทธิที่จะได้รับค่าชดเชยค่าชดเชยจาก Y ตามแผนสมดุลบัญชีตามจำนวนเงินที่ 75 x ของบัญชี A 8217s ตามแผนในขณะหย่าและ (3) สิทธิที่จะได้รับการชำระเงินจำนวน 25 x จาก Y ภายใต้แผนการจ่ายค่าชดเชยอื่น ๆ เมื่อ A เลิกจ้าง 8217 ด้วยการจ้างงานกับ Y ในปีพ. ศ. 2549 B ใช้ตัวเลือกหุ้นทั้งหมดที่ได้รับโอนและรับ Y หุ้นที่มีมูลค่าตลาดที่ยุติธรรมเกินกว่าราคาการใช้สิทธิของตัวเลือก ในปี 2011 A เลิกจ้างกับ Y และ B ได้รับการจ่ายเงินรวมเป็นจำนวน 150 เท่าจากแผนยอดเงินคงเหลือและจ่ายเงินรวม 25 เท่าจากแผนการจ่ายผลตอบแทนอื่น ๆ กฎหมายและการวิเคราะห์รายได้ Rul. 2002-22 สรุปว่าผู้เสียภาษีอากรที่โอนความสนใจในตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดและการจ่ายเงินชดเชยรอตัดบัญชีที่ไม่ได้รับการยกเว้นให้กับคู่สมรสอดีตผู้เสียภาษีอากรที่เกิดจากการหย่าร้างไม่จำเป็นต้องรวมจำนวนเงินในรายได้รวมที่โอนไป การพิจารณาคดียังสรุปว่าอดีตคู่สมรสมากกว่าผู้เสียภาษีจะต้องรวมจำนวนเงินในรายได้ขั้นต้นเมื่อคู่สมรสเดิมใช้สิทธิในหุ้นหรือเมื่อจ่ายเงินชดเชยรอการตัดบัญชีหรือจ่ายให้แก่คู่สมรสเดิม ค่าจ้างของ FICA ส่วน 3101 และ 3111 จะกำหนดภาษี FICA สำหรับ 8220wages8221 เนื่องจากระยะดังกล่าวกำหนดไว้ในนิกาย 3121 (a) ภาษีศุลกากร FICA ประกอบด้วยภาษีประกันภัยอายุผู้รอดชีวิตและความพิการ (ภาษีประกันสังคม) และภาษีประกันภัยโรงพยาบาล (Medicare Tax) ภาษีเหล่านี้ถูกกำหนดทั้งนายจ้างและลูกจ้าง มาตรา 3101 (ก) และ 3101 (ข) กำหนดส่วนของลูกจ้างของภาษีประกันสังคมและภาษี Medicare ตามลำดับ มาตรา 3111 (a) และ (ข) บังคับใช้นายจ้างบางส่วนของภาษีประกันสังคมและภาษี Medicare ตามลำดับ มาตรา 3102 (ก) ระบุว่านายจ้างของผู้เสียภาษีจะต้องเก็บภาษีลูกจ้างของ FICA โดยหักจำนวนเงินภาษีจากค่าจ้างเมื่อและจ่าย มาตรา 31.3102 (ก) -1 (ก) ระบุว่านายจ้างต้องเก็บภาษีโดยไม่คำนึงถึงแม้ว่าค่าจ้างจะได้รับเงินในสิ่งอื่นที่ไม่ใช่เงิน มาตรา 3102 (b) ระบุว่านายจ้างทุกคนที่ต้องหักภาษีพนักงาน FICA ต้องรับผิดในการชำระภาษีดังกล่าวและจะได้รับการชดใช้ค่าเสียหายและความต้องการของบุคคลใด ๆ สำหรับจำนวนเงินที่นายจ้างดังกล่าวจ่ายให้ คำว่า 8220wages8221 ถูกกำหนดไว้ในหมวด 3121 (ก) สำหรับวัตถุประสงค์ของ FICA ว่าเป็นค่าตอบแทนสำหรับการจ้างงานทั้งหมดรวมทั้งมูลค่าเงินสดของค่าตอบแทนทั้งหมด (รวมถึงผลประโยชน์) ที่จ่ายในรูปแบบอื่นใดนอกจากเงินสดด้วยข้อยกเว้นเฉพาะบางประการ มาตรา 3121 (ข) กำหนด 8220employment8221 ว่าเป็นบริการใด ๆ ก็ตามที่พนักงานดำเนินการโดยพนักงานสำหรับบุคคลที่จ้างเขาโดยมีข้อยกเว้นเฉพาะบางประการ มาตรา 31.3121 (a) -1 (e) ระบุว่าโดยทั่วไปแล้วสื่อที่จ่ายค่าตอบแทนนั้นไม่มีสาระสำคัญ มันอาจจะเป็นเงินสดหรืออื่น ๆ ที่ไม่ใช่เงินสด ค่าตอบแทนที่จ่ายในรูปแบบอื่นนอกเหนือจากเงินสดคำนวณจากมูลค่ายุติธรรมของรายการดังกล่าว ณ วันที่จ่ายเงิน ภายใต้นิกาย 3121 (v) (2) จำนวนเงินที่รอตัดบัญชีภายใต้แผนการจ่ายผลตอบแทนรอตัดบัญชีโดยทั่วไปจะต้องนำมาพิจารณาเมื่อมีการให้บริการหรือถ้าในภายหลังเมื่อไม่มีความเสี่ยงที่จะริบ ในส่วนที่เป็นประโยชน์การชำระเงินภายใต้แผนชดเชยค่าลาออกที่ไม่ผ่านการพิจารณาเป็นผลมาจากจำนวนเงินที่รอการตัดบัญชีตามแผนซึ่งได้นำเข้าบัญชีเพื่อวัตถุประสงค์ในการเสียภาษีของ FICA การจ่ายเงินผลประโยชน์จะไม่ถือว่าเป็นค่าจ้างของ FICA ในกรณีที่การจ่ายเงินผลประโยชน์เป็นผลมาจากจำนวนเงินที่รอการตัดบัญชีซึ่งไม่ได้นำเข้าบัญชีเพื่อวัตถุประสงค์ทางภาษีของ FICA การจ่ายผลประโยชน์จะถือว่าเป็นค่าจ้างของ FICA ดูนิกาย 31.3121 (v) (2) -1 (d) (1) (ii) ในการปรับปรุงความมั่นคงทางสังคมของปี 1983 กฎหมายมหาชนฉบับที่ 98-21, 1983-2 CB 309 รัฐสภาได้เพิ่มภาษาให้กับนิกาย 3121 (ก) หากไม่มีอะไรในกฎการหักภาษีเงินได้ที่ให้การยกเว้นจากค่าจ้างสำหรับการหักภาษี ณ ที่จ่าย วัตถุประสงค์จะถูกตีความให้ต้องมีการยกเว้นอย่างเดียวกันจากค่าจ้างสำหรับวัตถุประสงค์ของ FICA ประวัติความเป็นมาของกฎหมายเกี่ยวกับบทบัญญัตินี้ระบุว่า 8220 เนื่องจากระบบประกันสังคมมีวัตถุประสงค์แตกต่างไปจากวัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ในหลักเกณฑ์การหักภาษีเงินได้คณะกรรมการเชื่อว่าจำนวนเงินที่ได้รับยกเว้นภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายไม่ควรได้รับการยกเว้นภาษี FICA เว้นแต่สภาคองเกรส ให้การยกเว้นภาษีอย่างชัดแจ้ง 82221 S. Rep. No. 23, 98th Cong. 1st Sess ที่ 42 (1983) ความจริงที่ว่าการชำระเงินจะรวมอยู่ในรายได้รวมของบุคคลอื่นนอกเหนือจากพนักงานจะไม่นำเงินที่ได้รับจากค่าจ้างของ FICA ดูรายได้ Rul 71-116, 1971-1 ค. 277 การถือครองว่าการจ่ายค่าจ้างให้กับลูกจ้างในรัฐที่เป็นที่ตั้งของชุมชนเป็นค่าจ้างของ FICA ถึงแม้ว่าค่าจ้างครึ่งหนึ่งจะรวมอยู่ในรายได้รวมของคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้าง ดูเพิ่มเติมที่รายได้ Rul 86-109, 1986-2 CB 196 ซึ่งระบุว่าการจ่ายค่าตอบแทนสำหรับการจ้างงานที่เกิดขึ้นหลังจากการเสียชีวิตของลูกจ้างและในปีปฏิทินแห่งความตายเป็นค่าจ้างสำหรับวัตถุประสงค์ในการเสียภาษีของ FICA ถึงแม้ว่าจำนวนเงินดังกล่าวจะรวมอยู่ในรายได้รวมของ ผู้รับไม่ใช่พนักงาน รายได้ Rul 2545-22 ระบุว่าในการใช้สิทธิซื้อหุ้นสามัญที่ได้รับจากคู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างตามการหย่าร้างทรัพย์สินที่นายจ้างมอบหมายให้นายจ้างมีสิทธิเหมือนกันและได้รวมอยู่ในรายได้ของคู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างตามมาตรา 83 (a) ในขอบเขตเดียวกับที่ทรัพย์สินจะถูกรวมไว้ในรายได้ของคู่สมรสของลูกจ้างมีทางเลือกที่ถูกเก็บไว้และใช้สิทธิโดยคู่สมรสของพนักงาน รายได้ Rul 2002-22 ยังระบุว่าการชดเชยค่าลาออกที่ไม่ได้รับการพิจารณาสิทธิที่คู่สมรสจะได้รับตามการหย่าร้างที่จ่ายให้หรือจ่ายให้คู่สมรสที่มีคุณสมบัติเป็นลูกจ้างมีลักษณะเหมือนกันและรวมอยู่ในรายได้ของคู่สมรสที่ไม่ได้ทำงานในระดับเดียวกัน เนื่องจากเงินชดเชยที่ได้รับในรายได้ของคู่สมรสของลูกจ้างจะได้รับค่าตอบแทนหรือจ่ายให้กับคู่สมรสของลูกจ้าง ไม่มีอะไรในนิกาย 1041 เกี่ยวกับการโอนทรัพย์สินระหว่างคู่สมรสหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับการหย่าร้างไม่รวมถึงการชำระเงินให้กับบุคคลอื่นนอกเหนือจากพนักงานจากค่าจ้างสำหรับวัตถุประสงค์ของ FICA ในกรณีที่ไม่มีบทบัญญัติเฉพาะที่จะไม่รวมการชำระเงินเหล่านี้ออกจากค่าจ้างของ FICA ค่าชดเชยที่เกิดขึ้นจากการใช้ตัวเลือกหุ้นของคู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างและค่าชดเชยที่รอการตัดบัญชีที่จ่ายให้หรือจ่ายให้กับคู่สมรสที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะถือเป็นตัวค่าจ้างของพนักงาน คู่สมรสเพื่อวัตถุประสงค์ของ FICA ดังนั้นการจ่ายเงินค่าตอบแทนดังกล่าวจะอยู่ภายใต้ FICA เท่าที่จ่ายให้กับคู่สมรสของพนักงาน ในเวลาเดียวกันกับที่สำนักพิมพ์ได้ตีพิมพ์หนังสือรายได้ Rul 2002-22 นอกจากนี้ยังมีการเผยแพร่ประกาศ 2002-31, 2002-1 CB 908 ซึ่งรวมถึงคำตัดสินเกี่ยวกับรายได้ที่เสนอเกี่ยวกับการยื่นคำร้อง FICA, FUTA และการหักภาษี ณ ที่จ่ายและการรายงานรายได้และค่าจ้างในส่วนที่เกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นธรรม (ตามที่อธิบายไว้ในข้อมูลข้างต้น) และขอความเห็นเกี่ยวกับข้อเสนอนี้ โดยทั่วไปแล้วการพิจารณาคดีที่เสนอนี้รวมถึงข้อสรุปว่าการใช้ตัวเลือกและการชดเชยค่าลาออกที่ยังไม่ผ่านเกณฑ์ยังคงต้องอยู่ภายใต้ภาษีของ FICA และ FUTA เท่าที่ได้รับการเก็บรักษาไว้โดยพนักงานและรายได้ที่ได้รับการยอมรับโดยคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้าง เกี่ยวกับการใช้ตัวเลือกและการแจกจ่ายเงินทดแทนรอตัดบัญชีที่ไม่ได้รับการพิจารณาเป็นค่าแรงสำหรับวัตถุประสงค์ในการหักภาษี ณ ที่จ่าย การพิจารณาคดีที่เสนอยังสรุปได้ว่าจะมีการหักภาษี ณ ที่จ่ายของพนักงานของ FICA และการหักภาษีเงินได้สำหรับการใช้สิทธิหรือการแจกจ่ายเงินชดเชยที่ถูกเลื่อนออกไปโดยไม่ได้รับการยกเว้นจากการชำระเงินให้กับคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้าง หรือชดใช้ค่าสินไหมทดแทนที่จ่ายให้กับคู่สมรสเดิมจะยังคงต้องปฏิบัติตามกฎของนิกาย 3121 รวมทั้งนิกาย 3121 (v) (2) และกฎระเบียบที่มีอยู่เพื่อพิจารณาว่าจะใช้ภาษี FICA ได้เมื่อไร ดังนั้นในขอบเขตที่จำนวนเงินที่ถูกเลื่อนออกไปได้ถูกนำมาพิจารณาก่อนหน้านี้สำหรับวัตถุประสงค์ของ FICA การแจกจ่ายให้กับคู่สมรสเดิมของเงินที่ได้รับจากแผนสมดุลบัญชีจะไม่ถือว่าเป็นค่าจ้างสำหรับวัตถุประสงค์ด้านภาษีของ FICA อย่างไรก็ตามในส่วนที่จำนวนเงินที่รอการตัดบัญชียังไม่ได้นำมาพิจารณาก่อนหน้านี้สำหรับการคำนวณภาษีของ FICA การแจกจ่ายให้กับคู่สมรสเดิมของเงินที่ได้รับจากบัญชีดุลบัญชีจะเป็นค่าจ้างของพนักงานเพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษี FICA ในทำนองเดียวกันภายใต้นิกาย 3121 และกฎระเบียบดังกล่าวการสมรสเดิมของคู่สมรส 827 การใช้ตัวเลือกหุ้นที่ไม่ใช่ทางเลือกส่งผลให้ค่าจ้างของ FICA ของพนักงานเท่าที่มูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นที่ได้รับตามการใช้สิทธิเกินกว่าราคาการใช้สิทธิ . ในส่วนที่จ่ายเป็นค่า FICA ค่าจ้าง FICA ของพนักงานจะถูกหักออกจากการจ่ายเงินให้กับผู้รับโอน จำนวนเงินที่รวมไว้ในรายได้รวมของผู้รับโอนจะไม่ลดลงโดย FICA หัก ณ ที่จ่ายจากการชำระเงิน (รวมถึงการโอนทรัพย์สิน) ไปยังผู้รับโอน ดูรายได้ Rul 86-109 และรายได้ Rul. 71-116 เนื่องจาก A เป็นผู้ให้บริการและค่าตอบแทนที่เกี่ยวข้องกับบริการของ A 8217 ในการจ้างงานกับ Y ค่าจ้างแม้ว่าจะจ่ายให้กับบี เป็นค่าจ้าง FICA ของ A ดูรายได้ Rul 71-116 ดังนั้นเนื่องจากการจ่ายเงินเป็นค่าจ้างสำหรับวัตถุประสงค์ทางภาษีของ FICA การชำระเงินจะถูกรายงานโดย Y เป็นค่าประกันสังคมและค่าจ้างของ Medicare ในฟอร์ม W-2 ค่าจ้างและคำแถลงภาษี ออกให้กับ A และภาษีหัก ณ ที่จ่ายทางสังคมและหักภาษี Medicare ยังรายงานได้จากแบบฟอร์ม W-2 ถึง A Y อาจคำนึงถึงค่าจ้างอื่น ๆ ที่เคยจ่ายให้กับ A ในปีปฏิทินนี้ในการพิจารณาว่าการแจกจ่ายเหล่านี้ได้รับการยกเว้นจากค่าประกันสังคมภายใต้นิกาย 3121 (a) (1) ซึ่งเป็นข้อยกเว้นฐานค่าจ้างประกันสังคมสูงสุด ภาษี FICA ของพนักงานสำหรับค่าจ้างเหล่านี้ควรหักออกจากการจ่ายค่าจ้างเหล่านี้ ในท้ายที่สุดการชำระเงินเหล่านี้ไม่ควรรวมอยู่ในกรอบที่ 1 ค่าจ้างเคล็ดลับการชดเชยอื่น ๆ และควรมีการหักเงินจำนวนใด ๆ ในแบบฟอร์ม W-2 สำหรับภาษีเงินได้ของรัฐบาลกลางที่ออกให้แก่ A ในส่วนที่เกี่ยวกับการชำระเงินเหล่านี้ บทบัญญัติเกี่ยวกับการจัดเก็บภาษีของ FUTA ที่เกี่ยวข้องกับตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์และแผนการจ่ายค่าตอบแทนรอตัดบัญชีที่ไม่ได้รับการรับรองมีความคล้ายคลึงกับบทบัญญัติของ FICA ยกเว้นว่านายจ้างจ่ายภาษีเฉพาะภายใต้ FUTA เท่านั้น ดูรายละเอียด 3301, 3306 (b) และ 3306 (r) (2) และข้อบังคับที่มีอยู่ เนื่องจากบทบัญญัติตามกฎหมายที่คล้ายกันการจัดเก็บภาษี FUTA จึงมีผลบังคับใช้ในเวลาเดียวกันและในลักษณะเดียวกับ FICA ในส่วนที่เกี่ยวกับการเก็บภาษีค่าจ้างค่าจ้างคือค่าจ้าง FUTA ของพนักงาน A ขึ้นอยู่กับค่าแรงสูงสุดที่มีอยู่ในนิกาย 3306 (ข) (1) เช่นเดียวกับ FICA ค่าจ้างที่จ่ายให้กับลูกจ้างก่อนหน้านี้ในช่วงปีปฏิทินอาจถูกนำมาพิจารณาในการพิจารณาว่าจำนวนเงินเหล่านี้มีคุณสมบัติสำหรับการยกเว้นฐานค่าจ้างขั้นสูงของ FUTA หรือไม่ การหักภาษี ณ ที่จ่ายตามมาตรา 3402 (ก) เกี่ยวกับการหักภาษีเงินได้โดยทั่วไปจะกำหนดให้นายจ้างทุกคนจ่ายเงินค่าจ้างเพื่อหักและระงับภาษีดังกล่าวให้เป็นภาษีตามตารางหรือขั้นตอนการคำนวณที่กำหนดไว้ มาตรา 3401 (a) ระบุว่า 8220wages8221 สำหรับวัตถุประสงค์ในการระงับภาษีเงินได้หมายถึงค่าตอบแทนสำหรับค่าบริการที่ลูกจ้างจ่ายให้นายจ้างรวมถึงมูลค่าเงินสดของค่าตอบแทนทั้งหมด (รวมถึงผลประโยชน์) ที่จ่ายในสื่ออื่นใดนอกจากเงินสดด้วยข้อยกเว้นบางประการที่ไม่เกี่ยวข้อง ต่อคำตัดสินนี้ ภายใต้นิกาย 31.3402 (a) -1 (c) นายจ้างต้องหักและระงับภาษีแม้ว่าจะมีการจ่ายค่าจ้างในสิ่งอื่นที่ไม่ใช่เงิน (ตัวอย่างเช่นค่าจ้างที่จ่ายในหุ้นหรือพันธบัตร) และเพื่อจ่ายภาษี เงิน ถ้าค่าจ้างได้รับการจ่ายเงินในทรัพย์สินอื่นนอกเหนือจากเงินนายจ้างควรจะต้องเตรียมการเพื่อให้แน่ใจว่าจำนวนเงินภาษีที่ต้องระงับมีอยู่สำหรับการชำระเงิน มาตรา 31 ระบุว่าจำนวนเงินที่ระงับไว้จากค่าจ้างเป็นหัก ณ ที่จ่ายภาษีเงินได้จะได้รับอนุญาตให้เป็นผู้รับเงิน 82221 เป็นเครดิตต่อภาษีเงินได้ที่กำหนดโดยคำบรรยาย A. ส่วน 1.31-1 (a) ของข้อตกลงเกี่ยวกับภาษีเงินได้ระบุว่าผู้เอาประกันภัย 8220 ของรายได้ 8221 สำหรับวัตถุประสงค์ของเครดิตนิกายนิกาย 31 คือบุคคลที่ต้องเสียภาษีเงินได้ตามอัตราค่าจ้างที่ถูกระงับภาษี ตัวอย่างเช่นถ้าคู่สมรสของคู่สมรสและคู่สมรสมีภูมิลำเนามีภูมิลำเนาอยู่ในรัฐที่ให้บริการชุมชนและยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้แยกต่างหากการรายงานแต่ละครั้งเพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษีเงินได้ครึ่งหนึ่งของค่าจ้างที่คู่สมรสได้รับโดยคู่สมรสแต่ละคนมีสิทธิครึ่งหนึ่ง ของเครดิตที่อนุญาตให้หักภาษี ณ ที่มาเกี่ยวกับค่าจ้าง เนื่องจากผลประโยชน์ชดเชยที่โอนไปตามข้อ 1041 ให้แก่คู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างตามการหย่าร้างจะต้องเสียภาษีเพื่อวัตถุประสงค์ด้านการจ้างงานในอัตราเดียวกับที่ถือโดยคู่สมรสของคู่สมรสซึ่งเป็นรายได้ที่ได้รับการยอมรับจากคู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างในเรื่องการใช้สิทธิในหุ้นทุน และค่าตอบแทนที่ได้รับจากโครงการชดเชยการเลื่อนออกไปเป็นค่าตอบแทนสำหรับการจ้างงานและค่าจ้างเพื่อวัตถุประสงค์ในการหักภาษี ณ ที่จ่ายตามรัฐธรรมนูญ 3402 ตามที่นิกาย 1-31 (a) เนื่องจากรายได้ที่รับรู้เกี่ยวกับค่าชดเชยนี้รวมอยู่ในยอดรวม รายได้ของคู่สมรสที่ไม่มีวุฒิปริญญาตรีคู่สมรสที่ไม่มีวุฒิปริญญาตรีมีสิทธิได้รับเครดิตภาษีหัก ณ ที่จ่ายที่เกี่ยวกับการจ่ายค่าจ้างเหล่านี้ นายจ้างไม่จำเป็นต้องเก็บแบบฟอร์ม W-4, Employee8217s Withholding Allowance Certificate จากคู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างและไม่ควรหักภาษี ณ ที่จ่ายในแบบฟอร์ม W-4 ที่ยื่นโดยคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้าง นายจ้างอาจปฏิบัติต่อค่าสินไหมทดแทนที่ได้รวมไว้ในรายได้ของคู่สมรสที่ไม่เป็นลูกจ้างเป็นค่าจ้างเสริมและใช้วิธีหัก ณ ที่จ่ายแบบอัตราเดียวกับเงินค่าจ้างเพิ่มเติมในการหักภาษีเงินได้ของค่าจ้างเหล่านี้ อัตราแบนสำหรับหัก ณ ที่จ่ายต่อค่าจ้างเพิ่มเติมอยู่ที่ 25 เปอร์เซ็นต์ ดูหมวด 101 (c) (11) ของพระราชบัญญัติการเติบโตทางเศรษฐกิจและการประนีประนอมความคุ้มครองภาษีของปีพ. ศ. 2544 (Pub L. No. 107-16) ซึ่งระบุว่าอัตราการหักภาษี ณ ที่จ่ายตามอัตราคงที่คืออัตราภาษีที่ต่ำที่สุดเป็นอันดับ 3 (c), 1 (i) (1) (A) (i) และ 1 (i) (2) ของประมวลกฎหมายซึ่งระบุว่าค่าที่ต่ำที่สุดเป็นอันดับสาม อัตราภาษีตามข้อ 1 (c) คือ 25 เปอร์เซ็นต์ การรายงานการจ่ายเงินมาตรา 6051 กำหนดให้ผู้จ่ายเงินค่าตอบแทนให้ลูกจ้างรายงานการชำระเงินเหล่านั้นในแบบฟอร์ม W-2 ค่าจ้างและภาษี เนื่องจากคู่สมรสเดิมไม่ใช่พนักงานข้อกำหนดการรายงานของนิกาย 6051 ไม่ใช้ มาตรา 6041 (a) และกฎระเบียบที่กล่าวมาโดยทั่วไปกำหนดให้บุคคลทุกคนที่ประกอบธุรกิจค้าขายหรือทำธุรกิจที่ชำระเงินให้กับบุคคลที่สามในระหว่างการดำเนินธุรกิจดังกล่าวต้องยื่นแบบแสดงรายการข้อมูลกับ IRS โดยรายงานการชำระเงินทั้งหมดที่มีจำนวนรวม 600 หรือมากกว่า ในปีที่ต้องเสียค่าเช่าค่าจ้างค่าจ้างเบี้ยปรับเงินชดเชยค่าตอบแทนค่าจ้างหรือกำไรกำไรและรายได้อื่น ๆ ที่กำหนดหรือกำหนดได้ ในกรณีนี้ตามนิกาย 6041 (a), Y ต้องยื่นเรื่องการรายงานผลข้อมูลทั้งรายได้ B จาก B 8217s ในการใช้ตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์และการชำระเงินให้กับ B จากแผนการชดเชยค่าลาออก ภายใต้นิกาย 31.6051-1 (ก) (1) ค่าจ้างของลูกจ้างที่อยู่ในวงเงินประกันสังคมและภาษี Medicare จะรวมอยู่ในกล่องที่เหมาะสมในแบบฟอร์ม W-2 ที่จัดให้แก่ลูกจ้าง ดูเพิ่มเติมที่รายได้ Rul 71-116 เนื่องจากไม่มีข้อกำหนดสำหรับการออกแบบฟอร์ม W-2 ในนามของคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้างรายได้ที่เกิดขึ้นจากการใช้ตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อบังคับจะรายงานให้กับคู่สมรสที่ไม่เป็นคุณโดย Y ในแบบฟอร์ม 1099-MISC รายได้เบ็ดเตล็ด ที่ออกให้แก่คู่สมรสที่ไม่เป็นสามีในช่อง 3 รายได้อื่น ๆ ที่มีการหักภาษีเงินได้ไว้ในกล่อง 4 ภาษีเงินได้ของรัฐบาลกลางระงับ การจ่ายเงินให้กับคู่สมรสที่เป็นอัคคีภัย B จากแผนค่าตอบแทนรอตัดบัญชีที่ไม่ได้รับการยกเว้นและการหัก ณ ที่จ่ายจะถูกรายงานโดย Y ในแบบฟอร์ม 1099-MISC ในช่อง 3 โดยมีการเก็บภาษีเงินได้ไว้ในกล่อง 4 ค่าจ้างประกันสังคมภาษีประกันสังคม หักภาษีค่ารักษาพยาบาลของเมดิแคร์และภาษีหัก ณ ที่จ่ายของเมดิแคร์หากมีการระบุไว้ในแบบฟอร์ม W-2 ของคู่สมรสของพนักงานตามที่อธิบายไว้ข้างต้น นายจ้างจะรายงานภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายสำหรับค่าจ้างที่จ่ายให้กับคู่สมรสที่ไม่มีคุณสมบัติในแบบฟอร์ม 945 การคืนภาษีรายได้ประจำปีของรัฐบาลกลางที่หักภาษี ณ ที่จ่าย ภาษีประกันสังคมและ Medicare ที่จ่ายให้กับค่าจ้างเหล่านี้ของคู่สมรสของพนักงานจะได้รับการรายงานในแบบฟอร์ม 941 Employer8217s Tax Return ของรัฐบาลกลางรายไตรมาส ภาษี FUTA เกี่ยวกับค่าจ้างของคู่สมรสของพนักงานจะได้รับการรายงานในแบบฟอร์ม 940 Employer8217s Annual Federal Income (FUTA) Tax Return (1) การโอนผลประโยชน์ในหุ้นสามัญและในการชดเชยค่าลาออกที่ไม่ได้รับการยกเว้นจากคู่สมรสของลูกจ้างไปยังคู่สมรสที่ไม่เป็นไปตามระเบียบการหย่าร้างจะไม่ส่งผลให้เกิดการจ่ายค่าจ้างสำหรับวัตถุประสงค์ทางภาษีของ FICA และ FUTA ตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อบังคับจะต้องเป็นไปตาม FICA และภาษี FUTA ในขณะที่การออกกำลังกายของคู่สมรสที่ไม่ได้ทำงานในลักษณะเดียวกับที่ทางเลือกได้รับการเก็บรักษาไว้โดยคู่สมรสของพนักงานและใช้สิทธิโดยคู่สมรสของพนักงาน การชดเชยค่าลาออกที่ยังไม่ได้รับการยกเว้นยังคงต้องอยู่ภายใต้บังคับของ FICA และ FUTA ด้วยเช่นเดียวกับกรณีที่คู่สมรสของพนักงานได้รับสิทธิ์ในการจ่ายค่าชดเชยดังกล่าว เท่าที่ FICA และภาษี FUTA ใช้ค่าจ้างเป็นค่าจ้างของคู่สมรสของพนักงาน ส่วนที่เป็นพนักงานของภาษี FICA จะถูกหักออกจากค่าจ้างเมื่อและเมื่อค่าจ้างถูกนำเข้าบัญชีเพื่อวัตถุประสงค์ด้านภาษีของ FICA ส่วนที่เป็นพนักงานของภาษี FICA ถูกหักออกจากการชำระเงินให้กับคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้าง รายได้ที่ได้รับการยอมรับจากคู่สมรสของผู้ที่ไม่เป็นลูกจ้างในการใช้สิทธิในการซื้อหุ้นในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยจะถูกหัก ณ ที่จ่ายตามกฏหมาย 3402 จำนวนเงินที่แจกให้กับคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้างจากแผนชดเชยค่าลาออกยังไม่ได้รับการผ่อนปรนยังต้องถูกหัก ณ ที่จ่ายตามกฏหมาย 3402 หักภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่ายจะถูกหักออกจากการจ่ายเงินให้กับคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้าง อาจใช้อัตราค่าจ้างแบบเบ็ดเตล็ดเพื่อระบุจำนวนเงินหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามกฏหมายที่ 31 คู่สมรสมีสิทธิได้รับเครดิตที่ยอมให้เก็บภาษีเงินได้ไว้ที่แหล่งที่มาของค่าจ้างเหล่านี้ (2) ค่าจ้างประกันสังคมค่าประกันสุขภาพของเมดิแคร์ภาษีหัก ณ ที่จ่ายทางสังคมและภาษีหัก ณ ที่จ่ายของเมดิแคร์ (ถ้ามี) สามารถรายงานได้ในแบบฟอร์ม W-2 พร้อมชื่อที่อยู่และหมายเลขประกันสังคมของคู่สมรสของพนักงาน อย่างไรก็ตามในกล่อง 1 และกล่อง 2 ของแบบฟอร์ม W-2 สำหรับพนักงาน 8217 สำหรับการชำระเงินเหล่านี้ รายได้ที่เกี่ยวกับการใช้ตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามข้อบังคับของคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นลูกจ้างและการแจกแจงจากแผนการจ่ายผลตอบแทนรอตัดบัญชีที่ไม่ได้รับการรับรองไปยังคู่สมรสของผู้ที่ไม่เป็นนายจ้างรายงานในช่อง 3 เป็นรายได้อื่นในแบบฟอร์ม 1099-MISC โดยมีชื่อที่อยู่และ หมายเลขประกันสังคมของคู่สมรสที่ไม่ได้ทำงาน การหักภาษีเงินได้ในส่วนที่เกี่ยวกับการจ่ายค่าจ้างเหล่านี้จะรวมอยู่ในกล่อง 4 ภาษีหัก ณ ที่จ่ายของรัฐบาลกลางไว้ การหักภาษีเงินได้ในการจ่ายเงินให้กับคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นนายจ้างรวมอยู่ในแบบฟอร์ม 945 ที่ยื่นโดย Y ภาษีประกันสังคมและภาษี Medicare จะได้รับการรายงานในแบบฟอร์ม 941 ของ Y 8217 และภาษี FUTA จะได้รับการรายงานในแบบฟอร์ม 940 ของ Y 8217 ผลกระทบต่อสิ่งพิมพ์อื่น ๆ ประกาศ 2002-31, 2002-1 CB 908 รวมถึงคำตัดสินเกี่ยวกับรายได้ที่เสนอที่อยู่ การใช้ FICA FUTA และการหักภาษี ณ ที่จ่ายและการรายงานรายได้หรือค่าจ้างในส่วนที่เกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์และค่าตอบแทนที่ไม่ได้รับการยกเว้นที่โอนไปให้กับคู่สมรสเดิมที่เกิดจากการหย่าและขอความเห็นเกี่ยวกับข้อเสนอ หลังจากได้พิจารณาข้อคิดเห็นที่ได้รับแล้วการพิจารณาคดีที่เสนอนี้ได้มีการปรับปรุงโดยการพิจารณารายได้นี้แล้ว การพิจารณารายได้นี้มีผลตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ. ศ. 2548 สำหรับช่วงเวลาก่อนวันที่มีผลบังคับใช้นายจ้างอาจพึ่งพาการตีความหมายที่สมเหตุสมผลรวมถึงการตีความในคำตัดสินรายได้ที่เสนอในหนังสือบอกกล่าวปี 2545-31 และคำตัดสินรายได้นี้ อย่างไรก็ตามในส่วนที่เกี่ยวกับค่าชดเชยที่โอนไปให้กับคู่สมรสที่เกิดขึ้นกับการหย่าร้างความล้มเหลวในการดำเนินการชดเชยตัวเลือกหุ้นที่ไม่เป็นไปตามระเบียบหรือจำนวนเงินที่รอตัดบัญชีภายใต้แผนการชดเชยค่าลาออกที่ไม่ผ่านเกณฑ์ซึ่งเป็นไปตาม FICA จะไม่ถือว่าเป็นการตีความหมายอย่างสุจริตและสมควร การร่างข้อมูลผู้มีอำนาจสูงสุดของคำวินิจฉัยรายได้นี้คือ A. G. Kelley จากที่ปรึกษาของ Office of the Division Counsel (ที่ปรึกษาทางกฎหมาย) (Tax Exempt และ Government Entities) สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการพิจารณารายได้นี้โปรดติดต่อนายเคลลีย์ที่ (202) 622-6040 (ไม่ใช่การเรียกเก็บค่าโทรฟรี) ตัวเลือกหุ้นสต็อกเพิ่มเมื่อวันที่ 8 กันยายน 2016 ตัวเลือกหุ้นที่เป็นตัวกระตุ้นคือรูปแบบการชดเชยให้กับพนักงานในรูปแบบของ หุ้นมากกว่าเงินสด นายจ้างยินยอมให้พนักงานมีทางเลือกในการซื้อหุ้นใน บริษัท นายจ้างหรือ บริษัท แม่หรือ บริษัท ย่อยในราคาที่กำหนดไว้เรียกว่าราคาการใช้สิทธิหรือราคานัดหยุดงาน สามารถซื้อสต็อกได้ในราคาที่ถูกตีราคาทันทีที่มีการเลือกเสื้อ (มีให้เลือกใช้) ราคาการประท้วงถูกตั้งค่าไว้ในขณะที่ตัวเลือกได้รับ แต่ตัวเลือกมักจะตกเป็นระยะเวลาหนึ่ง หากหุ้นเพิ่มขึ้นค่า ISO จะทำให้พนักงานมีความสามารถในการซื้อหุ้นในอนาคตในราคาที่ตีราคาถูกล็อกไว้ก่อนหน้านี้ ส่วนลดนี้ในราคาซื้อของหุ้นเรียกว่าการแพร่กระจาย ISOs ถูกหักภาษีในสองวิธีคือการแพร่กระจายและการเพิ่มขึ้น (หรือลดลง) ในมูลค่าของหุ้นเมื่อขายหรือจำหน่ายในรูปแบบอื่น รายได้จาก ISO จะถูกหักภาษี ณ ที่จ่ายภาษีเงินได้ปกติและภาษีขั้นต่ำอื่น ๆ แต่ไม่ต้องเสียภาษีสำหรับวัตถุประสงค์เพื่อประกันสังคมและ Medicare ในการคํานวณภาษีของ ISOs คุณจําเปนตองทราบ: วันที่ให: วันที่ไดรับ ISOs กับลูกจางราคา Strike: คาใชจายในการซื้อหุนทุนวันใชสิทธิ: วันที่ใชตัวเลือกของคุณและ ซื้อหุ้นราคาขาย: จำนวนเงินที่ได้รับจากการขายหุ้นวันที่ขาย: วันที่หุ้นถูกขาย วิธีการเก็บภาษี ISOs ขึ้นอยู่กับวิธีการและเมื่อสต็อกจะถูกกำจัด จำหน่ายโดยทั่วไปคือเมื่อพนักงานขายหุ้น แต่ก็ยังสามารถรวมการโอนหุ้นไปยังบุคคลอื่นหรือการให้หุ้นเพื่อการกุศลข้อกำหนดการจัดจำหน่ายตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจการจำหน่ายที่มีคุณสมบัติของ ISOs ก็หมายความว่าหุ้นซึ่งได้มา ผ่านทางตัวเลือกหุ้นแรงจูงใจถูกจำหน่ายเกินกว่าสองปีนับ แต่วันที่ให้สิทธิ์และมากกว่าหนึ่งปีหลังจากที่หุ้นถูกโอนไปยังพนักงาน (โดยปกติคือวันใช้สิทธิ) มีเกณฑ์การคัดเลือกเพิ่มเติม: ผู้เสียภาษีต้องได้รับการว่าจ้างนายจ้างอย่างสม่ำเสมอเนื่องจากได้รับ ISO ตั้งแต่วันที่ได้รับอนุญาตจนถึง 3 เดือนก่อนวันใช้สิทธิ การใช้สิทธิในการใช้สิทธิประโยชน์ทางภาษีการใช้สิทธิตามมาตรฐาน ISO ถือเป็นรายได้เพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในการคำนวณภาษีขั้นต่ำทางเลือก (AMT) แต่จะถูกละเว้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการคำนวณภาษีเงินได้ของรัฐบาลกลางปกติ การแพร่กระจายระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นและราคาการตีราคาของผู้ขายจะรวมเป็นรายได้ตามวัตถุประสงค์ของ AMT มูลค่าตลาดยุติธรรมวัดจากวันที่หุ้นถือเป็นอันดับแรกหรือเมื่อสิทธิในหุ้นของ บริษัท ไม่มีความเสี่ยงในการริบ การรวมการกระจาย ISO ในรายได้ AMT จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อคุณถือสต็อกต่อเมื่อสิ้นปีเดียวกับที่คุณใช้ตัวเลือกนี้ หากหุ้นขายภายในปีเดียวกับการออกกำลังกายแล้วการแพร่กระจายไม่จำเป็นต้องรวมอยู่ในรายได้ AMT ของคุณ การจัดเก็บภาษีทรัพย์สินทางเลือกที่มีคุณสมบัติเหมาะสมการจัดจำหน่าย ISO ที่มีคุณสมบัติถูกเก็บภาษีเป็นผลกำไรจากเงินลงทุนในอัตราภาษีเงินได้ระยะยาวในระยะยาวเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างราคาขายกับต้นทุนของตัวเลือก การจัดเก็บภาษีของหุ้นที่มีสิทธิได้รับการยกเว้นภาษี disposalifying disposition การจำหน่ายหุ้น ISO ไม่ถูกต้องหรือไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมคือการจำหน่ายอื่นใดนอกจากจำหน่ายที่มีคุณสมบัติเหมาะสม disqualifying dispositions ISO จะเสียภาษีในสองวิธี: จะมีรายได้ชดเชย (ขึ้นอยู่กับอัตรารายได้ทั่วไป) และกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุน (ขึ้นอยู่กับระยะสั้นหรือระยะยาวกำไรกำไร) จำนวนรายได้ค่าชดเชยจะถูกกำหนดดังนี้หากคุณขาย ISO ที่มีกำไรรายได้จากการชดเชยของคุณคือส่วนต่างระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นเมื่อคุณใช้ตัวเลือกนี้และราคาการตีราคาของผู้ขาย กำไรใด ๆ ที่สูงกว่ารายได้ค่าชดเชยคือกำไรจากเงินทุน หากคุณขายหุ้น ISO ที่ขาดทุนจำนวนเงินทั้งหมดเป็นเงินทุนที่สูญเสียไปและไม่มีรายได้จากการชดเชยในการรายงาน หักภาษี ณ ที่จ่ายและภาษีโดยประมาณโปรดทราบว่านายจ้างไม่จำเป็นต้องระงับภาษีจากการใช้สิทธิหรือการขายตัวเลือกหุ้นจูงใจ ดังนั้นผู้ที่ใช้สิทธิ แต่ยังไม่ได้ขายหุ้น ISO ณ สิ้นปีอาจมีหนี้สินทางภาษีขั้นต่ำแทน และบุคคลที่ขายหุ้น ISO อาจมีหนี้สินภาษีที่สำคัญซึ่งไม่สามารถจ่ายผ่านการหักภาษี ณ ที่จ่าย ผู้เสียภาษีควรส่งการชำระภาษีโดยประมาณเพื่อไม่ให้เกิดยอดเงินคงค้างจากการคืนภาษี คุณอาจต้องการเพิ่มจำนวนเงินหัก ณ ที่จ่ายแทนการชำระเงินโดยประมาณ ตัวเลือกหุ้นที่เสนอจะถูกรายงานในแบบฟอร์ม 1040 ในรูปแบบต่างๆ วิธีการเลือกใช้ตัวเลือกหุ้นที่สนับสนุน (ISO) ขึ้นอยู่กับประเภทของการจำหน่าย รายงานสถานการณ์การรายงานภาษีที่เป็นไปได้ 3 แบบ ได้แก่ การรายงานการใช้สิทธิซื้อหุ้นจูงใจและไม่มีการขายหุ้นในปีเดียวกันเพิ่มรายได้ของ AMT ตามส่วนต่างระหว่างราคาตลาดของหุ้นและราคาการใช้สิทธิ ซึ่งสามารถคำนวณโดยใช้ข้อมูลที่พบได้ในแบบฟอร์ม 3921 ที่จัดทำโดยนายจ้างของคุณ ก่อนอื่นให้หามูลค่าตลาดยุติธรรมของจำนวนหุ้นที่ยังไม่ขาย (แบบ 3921 กล่อง 4 คูณด้วยกล่อง 5) แล้วหักค่าใช้จ่ายของหุ้นดังกล่าว (แบบ 3921 กล่อง 3 คูณด้วยกล่อง 5) ผลที่ได้คือการแพร่กระจายและรายงานในแบบฟอร์ม 6251 บรรทัดที่ 14 เนื่องจากคุณรับรู้รายได้ตามเกณฑ์ AMT คุณจะมีต้นทุนที่แตกต่างกันในหุ้นเหล่านั้นสำหรับ AMT มากกว่าภาษีเงินได้ปกติ ดังนั้นคุณควรติดตามเกณฑ์ค่าใช้จ่าย AMT ที่แตกต่างไปสำหรับการอ้างอิงในอนาคต สำหรับวัตถุประสงค์ทางภาษีปกติค่าใช้จ่ายของหุ้น ISO คือราคาที่คุณจ่าย (ราคาการใช้สิทธิหรือการตีราคา) สำหรับวัตถุประสงค์ของ AMT ต้นทุนของคุณคือราคาตีบวกการปรับ AMT (จำนวนที่รายงานในแบบฟอร์ม 6251 บรรทัดที่ 14) รายงานการขายหุ้น ISO ที่มีคุณสมบัติตามที่กำหนดรายงานผลกำไรใน D ตารางและ 8949 แบบฟอร์มคุณจะรายงานยอดขายขั้นต้นทั้งหมดจากการขายซึ่งจะแจ้งโดยโบรกเกอร์ของคุณในแบบฟอร์ม 1099-B นอกจากนี้คุณจะรายงานต้นทุนค่าใช้จ่ายตามปกติ (ราคาการออกกำลังกายหรือการประท้วงที่พบในแบบฟอร์ม 3921) นอกจากนี้คุณจะต้องกรอกแบบฟอร์ม D และแบบฟอร์ม 8949 แยกต่างหากเพื่อคำนวณผลกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุนของคุณสำหรับวัตถุประสงค์ของ AMT ในช่วงเวลาที่แยกต่างหากคุณจะรายงานรายได้ทั้งหมดจากการขายและต้นทุนของ AMT (ราคาใช้สิทธิบวกการปรับค่า AMT ก่อนหน้า) ในแบบฟอร์ม 6251 คุณจะรายงานการปรับค่าลบสำหรับบรรทัดที่ 17 เพื่อให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างผลกำไรและขาดทุนระหว่างการคำนวณกำไรปกติและ AMT ดูคำแนะนำสำหรับแบบฟอร์ม 6251 สำหรับรายละเอียด การรายงานการจำหน่ายหุ้น ISO ที่ไม่ถูกต้องรายได้ค่าชดเชยจะถูกรายงานเป็นค่าจ้างในแบบฟอร์ม 1040 บรรทัดที่ 7 และมีการรายงานผลกำไรหรือขาดทุนจากทุนในตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 รายได้ค่าชดเชยอาจรวมอยู่ในแบบฟอร์ม W-2 ค่าจ้างและภาษี จากนายจ้างของคุณตามจำนวนที่ระบุไว้ในกล่อง 1 นายจ้างบางรายจะให้การวิเคราะห์รายละเอียดของกล่อง 1 จำนวนที่ด้านบนของ W-2 ของคุณ หากรายได้ค่าชดเชยถูกรวมไว้ใน W-2 แล้วให้รายงานค่าจ้างของคุณจากแบบฟอร์ม W-2 กล่อง 1 ในแบบฟอร์ม 1040 ของคุณบรรทัดที่ 7 ถ้ารายได้ค่าชดเชยไม่ได้รวมอยู่ใน W-2 ของคุณแล้วคำนวณ รายได้ค่าชดเชยของคุณและรวมจำนวนนี้เป็นค่าจ้างในบรรทัดที่ 7 นอกเหนือจากจำนวนเงินที่ได้จากแบบฟอร์ม W-2 ของคุณ ในตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 คุณจะรายงานยอดขายขั้นต้นทั้งหมดจากการขาย (แสดงในแบบฟอร์ม 1099-B จากโบรกเกอร์) และต้นทุนของคุณในหุ้น ในกรณีที่มีการตัดสิทธิ์การถือครอง ISO ตามเกณฑ์ราคาทุนของคุณจะเป็นราคาตีราคา (ที่ระบุไว้ในแบบฟอร์ม 3921) พร้อมกับรายได้ค่าชดเชยที่รายงานว่าเป็นค่าจ้าง หากคุณขายหุ้น ISO ในปีที่นอกเหนือจากปีที่คุณใช้สิทธิ์ ISO คุณจะมีต้นทุนค่า AMT แยกต่างหากดังนั้นคุณจะต้องใช้ D ตารางและแบบฟอร์ม 8949 แยกต่างหากเพื่อรายงานผลกำไรที่แตกต่างกันของ AMT และคุณจะใช้แบบฟอร์ม 6251 เพื่อ รายงานการปรับเชิงลบสำหรับความแตกต่างระหว่างกำไร AMT และกำไรจากเงินทุนปกติ แบบฟอร์ม 3921 เป็นแบบฟอร์มภาษีที่ใช้ในการจัดหาข้อมูลเกี่ยวกับตัวเลือกหุ้นที่เกิดขึ้นระหว่างปี นายจ้างจัดหาตัวอย่าง 3921 แบบฟอร์มสำหรับการออกกำลังกายแบบตัวเลือกการจูงใจแต่ละครั้งที่เกิดขึ้นในระหว่างปีปฏิทิน พนักงานที่มีการออกกำลังกายสองคนขึ้นไปอาจได้รับแบบฟอร์ม 3921 หลายฉบับหรืออาจได้รับงบการเงินรวมที่แสดงการออกกำลังกายทั้งหมด การจัดรูปแบบของเอกสารภาษีนี้อาจแตกต่างกันออกไป แต่จะมีข้อมูลต่อไปนี้: ข้อมูลระบุตัวตนของ บริษัท ที่โอนหุ้นภายใต้แผนเลือกหุ้นซื้อจูงใจตัวตนของพนักงานที่ใช้ตัวเลือกหุ้นจูงใจ, วันที่ใช้สิทธิซื้อหุ้นสามัญราคาใช้สิทธิราคาซื้อขายหุ้นสามัญในวันใช้สิทธิจำนวนหุ้นที่ได้มาข้อมูลนี้สามารถนำไปคำนวณต้นทุนของคุณในหุ้นเพื่อคำนวณจำนวนรายได้ที่ต้องการได้ เพื่อรายงานภาษีขั้นต่ำที่เป็นทางเลือกและคำนวณจำนวนรายได้ค่าชดเชยในการขายขาดคุณสมบัติและระบุจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของระยะเวลาการถือครองพิเศษเพื่อให้มีคุณสมบัติในการขอรับการรักษาภาษีที่ต้องการการระบุระยะเวลาการถือครองหุ้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ระยะเวลาการถือครองพิเศษเพื่อให้มีสิทธิ์ได้รับการรักษาภาษีกำไร ระยะเวลาการถือครองเป็นเวลาสองปีนับจากวันที่ให้สิทธิ์และหนึ่งปีหลังจากที่หุ้นถูกโอนไปให้พนักงาน แบบฟอร์ม 3921 แสดงวันที่ให้สิทธิ์ในช่อง 1 และแสดงวันที่โอนย้ายหรือวันใช้สิทธิในช่อง 2. เพิ่มสองปีเป็นวันที่ในช่อง 1 และเพิ่มหนึ่งปีลงในวันที่ในช่อง 2. หากคุณขายหุ้น ISO หลังจากวันที่ใด หลังจากนั้นคุณจะมีคุณสมบัติจำหน่ายและกำไรหรือขาดทุนใด ๆ จะเป็นผลกำไรหรือขาดทุนทั้งหมดที่เสียภาษีในอัตรากำไรจากเงินทุนระยะยาว หากคุณขายหุ้น ISO ของคุณเมื่อใดก็ได้ก่อนหรือในวันนี้คุณจะมีรายได้ที่ไม่ผ่านเกณฑ์และรายได้จากการขายจะถูกหักภาษีบางส่วนเป็นรายได้ค่าชดเชยในอัตราภาษีเงินได้สามัญและบางส่วนเป็นผลกำไรหรือขาดทุนจากเงินทุน การคํานวณรายได้สําหรับการใช้สิทธิขั้นตํ่าในการใช้สิทธิของ ISO หากคุณใช้ตัวเลือกหุ้นจูงใจและไม่ขายหุ้นก่อนสิ้นปีปฏิทินคุณจะรายงานรายได้เพิ่มเติมสําหรับภาษีขั้นต่ำทางเลือก (AMT) จำนวนเงินที่รวมอยู่ในวัตถุประสงค์ของ AMT คือส่วนต่างระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นกับราคาของตัวเลือกหุ้นจูงใจ ราคาตลาดของหุ้นในตลาดซื้อขายหลักทรัพย์จะแสดงไว้ในช่องที่ 4 ค่าใช้จ่ายต่อหุ้นของตัวเลือกหุ้นหรือราคาการใช้สิทธิจะแสดงอยู่ในช่องที่ 3 จำนวนหุ้นที่ซื้ออยู่จะปรากฏในช่องที่ 5 เพื่อหาจำนวนเงินที่จะรวม เป็นรายได้ตามวัตถุประสงค์ของ AMT คูณจำนวนในช่อง 4 ด้วยจำนวนหุ้นที่ยังไม่ได้จำหน่าย (โดยปกติจะเท่ากับในกล่อง 5) และจากราคาผลิตภัณฑ์นี้ (3) คูณด้วยจำนวนหุ้นที่ซื้อคืน จำนวนเดียวกันที่แสดงในกล่อง 5) รายงานจำนวนเงินนี้ในแบบฟอร์ม 6251 บรรทัดที่ 14 การคำนวณฐานต้นทุนสำหรับภาษีปกติค่าใช้จ่ายในการซื้อหุ้นที่ได้รับจากตัวเลือกหุ้นจูงใจคือราคาการใช้สิทธิตามที่ระบุไว้ในช่อง 3. ค่าใช้จ่ายของคุณสำหรับจำนวนหุ้นทั้งหมดเป็นจำนวนเงิน ในกล่อง 3 คูณด้วยจำนวนหุ้นที่แสดงไว้ในช่อง 5. ตัวเลขนี้จะใช้ในตาราง D และแบบ 8949 การคำนวณต้นทุนสำหรับหุ้นสามัญของ AMT ที่ใช้สิทธิในหนึ่งปีและจำหน่ายในปีต่อ ๆ ไปจะมี 2 ราคาคือ 1 บาทเป็นราคาปกติ ภาษีและวัตถุประสงค์หนึ่งสำหรับวัตถุประสงค์ของ AMT ค่าใช้จ่ายของ AMT เป็นเกณฑ์ภาษีปกติบวกกับจำนวนเงินที่รวม AMT รายได้ ตัวเลขนี้จะใช้ในตาราง D และแบบฟอร์ม 8949 สำหรับการคำนวณ AMT การคำนวณค่าชดเชยรายได้จากการขายขาดสิทธิหากหุ้นมีสิทธิซื้อหุ้นในช่วงระยะเวลาการถือครองไม่ถูกต้องกำไรบางส่วนของคุณจะถูกหักภาษีเป็นค่าจ้างที่ต้องเสียภาษีเงินได้และกำไรหรือขาดทุนที่เหลือจะถูกหักภาษีเป็นเงินทุน จำนวนเงินที่จะรวมเป็นรายได้ค่าชดเชยและมักรวมอยู่ในกล่อง W-2 แบบฟอร์ม 1 คือส่วนต่างระหว่างมูลค่าตลาดยุติธรรมของหุ้นเมื่อคุณใช้ตัวเลือกและราคาการใช้สิทธิ ในการหามูลค่านี้ให้คูณมูลค่าตลาดยุติธรรมต่อหุ้น (ช่อง 4) ด้วยจำนวนหุ้นที่จำหน่ายได้ (โดยปกติจะมีมูลค่าเท่ากันในช่อง 5) และจากราคาผลิตภัณฑ์นี้หักด้วยราคาการใช้สิทธิ (ช่อง 3) คูณด้วยจำนวนหุ้นที่จำหน่ายได้ ( มักจะเป็นจำนวนเดียวกันที่แสดงในกล่อง 5) จำนวนเงินชดเชยรายได้นี้จะรวมอยู่ในแบบฟอร์ม W-2 กล่อง 1 หากไม่ได้รวมอยู่ใน W-2 ของคุณจากนั้นรวมจำนวนนี้เป็นค่าจ้างเพิ่มเติมในแบบฟอร์ม 1040 บรรทัดที่ 7 การคำนวณเกณฑ์ต้นทุนที่ปรับเปลี่ยนเมื่อมีการจัดจำหน่ายที่ไม่ผ่านเกณฑ์เริ่มต้นด้วย ต้นทุนของคุณและเพิ่มจำนวนเงินชดเชยใด ๆ ใช้ตัวเลขต้นทุนต้นทุนที่ปรับปรุงนี้สำหรับการรายงานการเพิ่มหรือลดทุนตามตาราง D และแบบ 8949